در مورد وجه تسمیه شهر رضوانشهر روایات گوناگونی بیان شده است. براساس یکی از این روایتها اسفیدواجان را معرب واژه اسپیدواگان می دانند که در متون قدیمی زرتشتی به معنی خاک سفیدمیان دو رودخانه است. دو رودخانه فصلی از داخل بافت این شهر می گذرد که ساکنین به منظور استفاده از آب این رودخانه ها دراین منطقه جمع شده اند. اما به مرور زمان و به علت بروز سیل که موجب تخریب ابنیه شهر می شده است. به قسمت های مرتفع تر وتپه ها رو آورده و شهرک شمالی و جنوبی را پی ریزی نموده اند. بر طبق اظهار نظر معتمدین و ریش سفیدان محلی اسفیدواجان اول (وری جان) سپس (مندرجان) و در مرحله سوم به اسفیدواجان نام داده است و حدود ۲۰۰۰ سال سابقه دارد. عده ای نیز معتقدند در زمان زرتشتیان نام این محل اسفیدواجان به معنی بازار سفید جانان بوده است. همچنین محله اران را به معنی محل فرود آمدن می دانند. این منطقه قدمت زیادی دارد و سابقه آن به قبل از اسلام و زمان ساسانیان برمیگردد.که هم اکنون دو باب قلعه (قلعه دشتی و قلعه خانی) که در مسیرجاده کاروانرو قرار داشته پابرجاست. همچنین قنوات شهرک به سبک دوران ساسانی بنا گشته و بقعه متبرکه امامزاده حسین بن عدنان از نوادگان حضرت امام موسی بن جعفر (ع) گویای قدمت حدود ۲۰۰۰ ساله این شهر است.
